Archief van jaar: 2017

Gezondheid uit stimulerend water

Water behoort naast vuur, lucht en aarde tot de vier oerelementen. Zonder water is er geen leven mogelijk.
Thales van Milete (624 – 546 v. Chr.) zag in water de oerstof van al het zijn. “In den beginne was het water”, zo staat er in het scheppingsverhaal in de bijbel beschreven. En of het leven nu uit de oceaan of – aldus de laatste hypothese – in de oertijd uit de opstijgende dampen van een vijver is ontstaan, het staat in elk geval vast dat er geen leven mogelijk is zonder water.

Voor de mens is water van wezenlijk belang. 60% van ons lichaam bestaat uit water. Per dag scheiden we 2,5 l vocht uit en moeten dit dus door middel van voeding weer opnemen. Water is het hoofdbestanddeel van iedere cel en van alle vloeistof in ons lichaam. Water transporteert de voedingsstoffen in het bloed naar de verschillende cellen, is van invloed op de spijsvertering en regelt de warmtehuishouding.

De genezende kracht van dit vochtige element is al duizenden jaren absoluut zeker. In het hele gebied rond de Middellandse Zee hebben de Romeinen thermaalbaden achtergelaten, de voorlopers van onze medicinale baden. Tot op de dag van vandaag zoeken en vinden patiënten hier verlichting. Het medische effect van water wordt o.a. toegeschreven aan de koudeprikkels die tot een betere doorbloeding van de huid leiden. Pijn, problemen met de bloedsomloop, doorbloedingsstoornissen, ziektes die gepaard gaan met koorts, slaapstoornissen en luchtwegproblemen, kunnen opgevangen en verminderd worden. Ook het vegetatieve zenuwstelsel, de hormoonproductie en zelfs het immuunsysteem kunnen door water worden beïnvloed.

Met het oog op dit ongekend grote belang is de kwaliteit van het water doorslaggevend. Wij drinken al lang geen vers bronwater meer dat uit het diepste der aarde komt, zijn weg door de lagen gevonden heeft en onder invloed van het aardmagnetisch veld veredeld werd. Het drinkwater in onze beschaving is in de meeste gevallen zeker op verantwoorde wijze bereid, maar het heeft zijn oorspronkelijke magnetiserende kwaliteit niet gehouden omdat het bij ons uit de waterleiding komt.

Wij weten tegenwoordig, dat watermoleculen zogenaamde dipolen met elektrische eigenschappen zijn. De watermoleculen vormen ringen om ionen, die op hun beurt positief of negatief geladen zijn. Als men een magneet in het water brengt, dan volgt een afstoting van de ionen overeenkomst hun lading. Door deze nieuwe inrichting van de ionen verandert de structuuropbouw van het water en dit kan een begin zijn om de veelvoudige werking van gemagnetiseerd, stimulerend water op de gezondheid van de mens te verkennen. Tot die tijd zijn we aangewezen op ervaringen van mensen, die hun kwaliteit van leven door middel van gemagnetiseerd water hebben teruggevonden.

Bronnen
Uitgave “ Eindelijk Gezond” Dr. Verena Breitenbach ISBN: 978-3-937964-75-1

In iedere mens werken naar schatting zo’n 100 biljoen cellen; per uur worden er 1 miljoen nieuwe cellen gevormd – de kleinste, doch uiterst efficiënte krachtcentrales, die het lichaam door middel van de stofwisseling van de nodige brandstof voorzien. Daarbij wisselt de stof in letterlijke zin: het ruwe materiaal wordt opgenomen en omgezet in nieuwe componenten en in energie. En op de terugweg worden de afvalproducten afgevoerd.

Het transport van de stof gebeurt aan de hand van een ionenuitwisseling door de celmembraan. Dit membraan omhult de cel, schermt deze af tegen zijn omgeving en controleert, wat erin en eruit mag.

Binnen de cel heerst meestal een negatieve elektrostatische lading, buiten de cel is deze positief. Door dit potentiaalverschil kunnen de ionen heen en weer bewegen: erin en eruit. Door de afzonderlijke ionenkanalen in het celmembraan stroomt een stroom – met een onvoorstelbaar kleine stroomsterkte, maar wel meetbaar. Toen de professoren Neher en Sakmann dit fenomeen ontdekt hadden, was de wereld van de wetenschap zo gefascineerd, dat beiden voor hun Patch-Clamp techniek in 1991 de Nobelprijs voor Fysiologie of Geneeskunde ontvingen.

Als er in deze mini-krachtcentrale storingen optreden, kan dat tot een te hoge of te lage productie van levensbelangrijke substanties leiden. Het gevolg zijn stofwisselingsaandoeningen zoals obesitas, diabetes, jicht of problemen met de schildklier, om er maar een paar te noemen.

Uit ervaringen met magneetsieraden en –accessoires is naar voren gekomen, dat deze stofwisselingsaandoening door magneetkracht kunnen verminderen of zelfs helemaal verdwijnen. Klaarblijkelijk hebben de magneetvelden van het sieraad een regulerende werking op de gestoorde velden van de cellen. Alleen al de wetenschap, dat bij de werking van de cel een stroom vloeit en er daardoor onvermijdelijk een magneetveld ontstaat, zou aanleiding genoeg moeten zijn om deze oorzaak en dit effect verder te onderzoeken.

Bronnen
Uitgave “ Eindelijk Gezond” Dr. Verena Breitenbach ISBN: 978-3-937964-75-1